Effect of assertiveness training on self-esteem and depression in students of Isfahan University of Medical Sciences

Abstract

Background and Aim: Assertiveness is considered as one of the important factors of success in inter-personal relationships. Weakness in this ability causes to increase stress and results in impaired mental health. On the other hand, previous studies show the effect of assertiveness on educational and career success. The purpose of this study was to investigate the effect of assertiveness training on self-esteem and depression in students of Isfahan University of medical sciences. Materials and Methods: This experimental study, as pre- and post-test with a control group, was conducted in the academic year of 2009-2010. Forty students were selected through randomized cluster sampling into case and control groups (10 female and 10 men for each group). The assertiveness training program was used in case group for 8 sessions. The Ellis Pop esteem test and Beck depression questionnaire were used to evaluate the variables before and after training. The collected data were analyzed by means of SPSS (version 16) using MANCOVA and t tests, at the significant level of P<0.05. Results: The assertiveness training caused a significant increase in the self-esteem level and decrease in the depression rate in case group (P=0.001 for both) but this effect was not seen in control group (P>0/05). Conclusion: Training the assertiveness skills can be used as a method to improve the mental health of students of medical sciences.

&nbsp; زمینه و هدف: ابراز وجود به عنوان یکی از عوامل مهمّ موفقیت در روابط بین فردی محسوب می&rlm;شود. ضعف در این توانایی موجب افزایش تنش روانی و در نتیجه اختلال در زمینه بهداشت روانی افراد خواهد شد. از سوی دیگر تحقیقات قبلی بیانگر تأثیر ابراز وجود بر موفقیت تحصیلی و شغلی می&rlm;باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش ابراز وجود بر عزّت نفس و افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. &nbsp; روش تحقیق: این مطالعه تجربی، به صورت پیش&rlm;آزمون- پس&rlm;آزمون همراه با گروه شاهد، در سال تحصیلی 89-1388 انجام شد. تعداد 40 دانشجو به شیوه خوشه&rlm;ای تصادفی در دو گروه مورد و شاهد (هر گروه متشکل از 10 زن و 10 مرد) انتخاب شدند. افراد گروه مورد به مدت 8 جلسه تحت آموزش گروهی ابراز وجود قرار گرفتند. به منظور ارزیابی متغیرها قبل و بعد از آموزش از آزمون عزّت نفس Ellis Pop و پرسشنامه افسردگی بک ( Beck ) استفاده شد. داده&rlm;ها با استفاده از نرم&rlm;افزار آماری SPSS (ویرایش 16) و آزمون&rlm;های MANCOVA و تی، در سطح معنی&rlm;داری 05/0>p تجزیه و تحلیل شد ند. &nbsp; یافته‌ها: آموزش ابراز وجود در گروه مورد، موجب افزایش میزان عزّت نفس و کاهش میزان افسردگی دانشجویان به صورت معنی&rlm;داری گردید (001/0&nbsp;=p برای هر دو)؛ اما این تأثیر در گروه شاهد مشاهده نشد (05/0&nbsp;>p ) . &nbsp; نتیجه‌گیری: می&rlm;توان از آموزش مهارت&rlm;های ابراز وجود به عنوان روشی در جهت افزایش بهداشت روانی دانشجویان رشته&rlm;های پزشکی استفاده نمود .