Relative frequency of Pityriasis versicolor and some risk factors in girl's high schools of Birjand, 2009

Abstract

&nbsp; Background and Aim: Pityriasis versicolor is a common chronic recurrent fungal infection of skin, that several environmental factors are implicated in its creation. The present study was aimed to determine the relative frequency of pityriasis versicolor and its risk factors in girl&#39;s high schools of Birjand city in 2009. &nbsp; Materials and Methods: In this cross-sectional study, 1970 female students were selected with multi-stage cluster sampling method. A self-made questionnaire based on the objectives of the study was completed for all subjects. Diagnosis was made by physical examination and confirmed by laboratory methods. Data were analyzed by means of SPSS (version 11.5) at the significant leve l of P<0.05. &nbsp; Results: The relative frequency of pityriasis versicolor in girl&#39;s high schools of Birjand city was 2.7%. The highest infection rate was in the 16-18 year group (86%). The most affected area of the body was neck (43.4%) and the lowest involvement (1.9%) was in arms. Among the studied risk factors, family history (P=0.002) and a history of previous infection (P<0.001) had a significant association with pityriasis versicolor but not with the age and the number of baths per week. &nbsp; Conclusion: Regarding the frequency of pityriasis versicolor among female students of Birjand&#39;s high schools and the effect of some predisposing factors, referring to the dermatologist and training the families about this disease is recommended.

&nbsp; زمینه و هدف: پیتیریازیس ورسیکالر یک عفونت قارچی شایع، مزمن و عودکننده پوست است که عوامل محیطی متعددی را در ایجاد آن دخیل دانسته&rlm;اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی نسبی پیتیریازیس ورسیکالر و بررسی برخی عوامل خطرساز آن در دبیرستان&rlm;های دخترانه شهر بیرجند در سال 1388، انجام شد. &nbsp; روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی و توصیفی- تحلیلی با روش نمونه&rlm;گیری خوشه&rlm;ای چند مرحله&rlm;ای، ۱۹۷۰ دانش&rlm;&rlm;آموز دختر انتخاب شدند. برای همه افراد پرسشنامه خودساخته بر اساس اهداف طرح تکمیل شد. تشخیص بیماری توسط معاینه بالینی مطرح و با روش آزمایشگاهی تایید گردید. داده&rlm;ها با استفاده از نرم&rlm;افزار آماری SPSS (ویرایش 5/11) در سطح معنی&rlm;داری 05/0>P، تجزیه و تحلیل شدند. &nbsp; یافته‌ها: در این مطالعه، فراوانی نسبی پیتیریازیس ورسیکالر در دبیرستان&rlm;های دخترانه شهر بیرجند 7/2% بود. بیشترین میزان ابتلا در گروه سنی 17-18 ساله (86%) بود. بیشترین منطقه درگیر بدن ناحیه گردن (4/43%) بود و بازو کمترین میزان درگیری را داشت (9/1%). در بین عوامل خطرساز مورد مطالعه، ارتباط معنی&rlm;داری بین بروز بیماری با سابقه فامیلی (002/0=P) و سابقه ابتلا قبلی (001/0>P) مشاهده شد؛ اما سن و تعداد دفعات استحمام در هفته، ارتباط معنی&rlm;داری نداشتند. &nbsp; نتیجه‌گیری: با توجه به میزان شیوع پیتیریازیس ورسیکالر در بین دانش&rlm;آموزان دختر دبیرستان&rlm;های شهر بیرجند و اثر بعضی عوامل مساعدکننده، مراجعه به متخصص پوست و آموزش&rlm;های لازم به خانواده&rlm;ها درباره این بیماری توصیه می&rlm;شود.