Study of immunological effects (Th1, Th17 and Treg cell changes) of aqueousTarragon extract treatment in experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE) mice

Abstract

Background: Multiple sclerosis (MS) is one of the autoimmune diseases that affects the central nervous system and causes myelin loss and axonal damage. Recent studies have shown the important role of autoreactive T cells in the pathogenesis of MS. One of the plants in the Astersa family, which has therapeutic benefits is Artemisia dracunculus L. or tarragon. In this study, the role of aqueous extract of Tarragon in change of Th1, Th17 and Treg cells in spleen of mice was investigated. Methods: EAE was induced in C57BL/6 female mice and one group was treated with Tarragon at a dose of 500 mg/kg. .Mice were euthanized on day33 post-immunization, spleens were removed for assessing Th1, Th17 and Treg cells by flow cytometry. Results: The percentage of Th17 and Th1 cells in the treatment group was decreased compared to the model group (P-value = 0/215 and 0/064). The percentage of Treg cells was increased in the treatment group as compared to the model group (P-value = 0/953). Changes in Th1/Treg and Th17/Treg cell ratios were not statistically significant. Conclusion: After 33 days of oral administration of aqueous tarragon extract (500 mg / kg), no significant changes were observed in cell differentiation to Th1, Th17 or Treg in mice spleen during EAE. Therefore, the protective effect of aqueous tarragon extract does not relate to changes in the population of T cells in the spleen. There is other mechanisms for the effectiveness of this extract to improve the EAE process

مقدمه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (MS) یکی از بیماری های خودایمنی می باشد که بر سیستم اعصاب مرکزی تأثیر گذاشته و موجب از دست رفتن میلین و آسیب آکسونال می شود. مطالعات اخیر نقش مهم سلولهای T را در پاتوژنز MS نشان داده اند. یکی از گیاهان خانواده Astersa،که دارای مزایای درمانی می باشد Artemisia dracunculus L یا ترخون است. در این مطالعه نقش عصاره آبی ترخون روی تغییرات سلول های Th1 و Th17 وTreg در طحال مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، مدل EAE در موش های ماده C57BL/6 القاء شده و یک گروه با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی ترخون مورد درمان قرار گرفتند. طحال موش ها 33 روز پس از ایمن سازی خارج شده و بررسی درصد سلولهای Th1، Th17 و Treg با استفاده از روش فلوسایتومتری انجام شد. کلیه داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: درصد سلولهای Th17 و Th1 در گروه درمان نسبت به گروه مدل، کاهش یافت (0/215 و 0/064:P-value). درصد سلولهای Treg در گروه درمان نسبت به گروه مدل افزایش یافت (0/953=P-value). تغییرات نسبت سلولی Th1/Tregو Th17/Treg در گروه درمان نسبت به گروه مدل از لحاظ آماری معنادار نبودند. نتیجه گیری: پس از33 روز تجویز خوراکی عصاره آبی ترخون (500 میلی گرم بر کیلوگرم) اگرچه کاهش درصد Th1 و Th17 همراه با افزایش Treg مشاهده گردید ولی از آنجایی که این تغییرات از لحاظ آماری معنی دار نیستند، بنابراین اثر محافظتی عصاره آبی ترخون احتمالا مربوط به تغییرات در جمعیت سلول های T در طحال نبوده و مکانیسم های دیگری برای اثربخشی این عصاره در بهبود فرآیند EAE مطرح می باشد