Study of Anthropometric Dimensions of Face and DMFT Index in Patients with Physical and Mental Disabilities in Birjand in 1397

Abstract

Introduction & Objective: Oral status of people with mental and physical retardation is important because mentally and physically handicapped persons do not have the ability to diagnose their oral and dental diseases, unlike in normal cases. Health and medical needs are related to the oral health of people with physical and mental disabilities and educational and therapeutic planning based on anthropometric aspects of their face and health habits. Materials and Methods: This study was performed on 85 patients (aged 50-50 years) with physical and mental disability. We first took pictures of the patients. Using a 20 mm piece of adhesive attached to the patient, we zoomed in on the parameters to obtain the real number, then anthropometric dimensions of the face from the color prints of the anthropometrics already in question in this study. We recorded it on a digital caliper (30cm), then compared them to FARCAS standards. By examining the rate of decay and filling and the number of missing teeth, we obtained DMFT of these individuals and recorded this information and then by examining the results, the effect of physical and mental disability on aintaining and maintaining health. We obtained oral and dental and its relation to facial anthropometric dimensions. Results: There was no statistically significant difference in mean DMFT index by sex (P> 0.05), but there was a significant difference in mean DMFT index by age (P <0.05). There were statistically significant differences in the anthropometric dimensions of nasal width, nasal height, nasal protrusion, upper lip height, lower lip height, chin height, face width, facial anatomical height, mandibular height, and maxilla depth (sex). There was also a significant difference in mean chin height and mandibular depth indices by age (P <0.05). By comparing the mean of each parameter in this study with the normal mean of these parameters we obtained the following results: In men with mental and physical disabilities the mean indices of internal corner of eye, nasal height, nasal protrusion, mouth width, upper lip height, lower lip height, face width, anatomical face height, maxilla depth, mandibular depth, less than average The mean and median of two outer corners of the eye, the width of each eye, the width of the nose, the chin height, the mandibular height, were higher than the normal mean, and also in women with mental and physical disabilities, the median of the two corners of the eye, the nose height Keywords: Nasal protrusion, upper lip height, lower lip height, face width, facial anatomical height, mag depth Layer, the depth of the mandible, mandibular height lower than normal and the mean distance between the outer corner of the eye, eye width, the width of the nose, chin height, width of mouth, more than the average normal. Conclusion: The results of this study showed that with increasing age, DMFT index increases, in order to improve this condition, prioritizing the elderly for receiving dental services, paying more attention to their oral health and giving them more information in the field. Oral health for the caregivers of these patients and making regular and short appointments for the elderly can be helpful in improving health conditions. Also, the DMFT index in both males and females did not differ, indicating similar health care services. It is both sexes and also the anthropometric facial dimensions of men are larger than women The chin height decreases with age and the mandibular depth increases with age

مقدمه و هدف: وضعیت دهان و دندان افراد مبتلا به عقب ماندگی ذهنی و جسمی از این نظر اهمیت دارد که معلولین ذهنی و جسمی بر خلاف افراد عادی به جز در موارد حاد قدرت تشخیص بیماری های دهان و دندان خود را ندارند و از طرف دیگر، نیاز های درمانی و بهداشتی، مرتبط با سلامت دهان و دندان افراد مبتلا به معلولیت جسمی و ذهنی و برنامه ریزی های آموزشی و درمانی بر پایه بررسی ابعاد آنتروپومتریک صورت و عادات بهداشتی این افراد است. مواد و روش کار: این مطالعه بر روی 85 بیمار (در بازه سنی 15- 50 سال) مبتلا به معلولیت جسمی و ذهنی انجام شد. ابتدا از بیماران فتوگرافی تهیه کردیم. با استفاده از یک قطعه متر 20 میلی متری که با چسب به بیمار متصل شده بود بزرگنمایی پارامتر ها را اندازه گرفتیم تا عدد حقیقی بدست آید، سپس ابعاد آنتروپومتریک صورت را از روی پرینت رنگی فتوگرافی ها که از قبل نقاط آنتروپومتریک مورد نظر در این پژوهش بر روی آن ثبت گردیده بود را با استفاده از کولیس دیجیتال (30cm) اندازه گرفتیم، سپس آنهارا با استاندارد های جدول فارکاس مقایسه کردیم. با بررسی میزان پوسیدگی و پرکردگی و تعداد دندان های از دست رفته، میزان DMFT این افراد را به دست آوردیم و این اطلاعات به دست آمده را ثبت کردیم و سپس با بررسی نتایج به دست آمده، تأثیر معلولیت جسمی و ذهنی در برقراری و حفظ سلامت دهان و دندان و ارتباط آن با ابعاد آنتروپومتریک صورت را به دست آوردیم. یافته ها: از لحاظ آماری تفاوت معنی داری در میانگین شاخص DMFT بر حسب جنس وجود ندارد (0.05> P)، ولی اختلاف معنی داری در میانگین شاخص DMFT بر حسب سن مشاهده گردید (0.05< P). در بررسی ابعاد آنتروپومتریک از لحاظ آماری تفاوت معناداری در شاخص های عرض بینی، ارتفاع بینی، پروتروژن بینی، ارتفاع لب بالا، ارتفاع لب پایین، ارتفاع چانه، عرض صورت، ارتفاع آناتومیک صورت، ارتفاع مندیبل و عمق ماگزیلا بر حسب جنس وجود دارد (0.05< P) و همچنین اختلاف معنی داری در میانگین شاخص های ارتفاع چانه و عمق مندیبل بر حسب سن مشاهده گردید. (0.05< P) با مقایسه میانگین هرکدام از پارامتر های این مطالعه با میانگین نرمال این پارامتر ها به نتایج زیر دست یافتیم: در مردان مبتلا به معلولیت ذهنی و جسمی میانگین شاخص های فاصله دو گوشه داخلی چشم، ارتفاع بینی، پروتروژن بینی، عرض دهان، ارتفاع لب بالا، ارتفاع لب پایین، عرض صورت، ارتفاع آناتومیک صورت، عمق ماگزیلا، عمق مندیبل، کمتر از میانگین نرمال و میانگین شاخص های فاصله دو گوشه خارجی چشم، عرض هر چشم، عرض بینی، ارتفاع چانه، ارتفاع مندیبل، بیشتر از میانگین نرمال بود و همچنین در زنان مبتلا به معلولیت ذهنی و جسمی میانگین شاخص های فاصله دو گوشه داخلی چشم، ارتفاع بینی، پروتروژن بینی، ارتفاع لب بالا، ارتفاع لب پایین، عرض صورت، ارتفاع آناتومیک صورت، عمق ماگزیلا، عمق مندیبل، ارتفاع مندیبل کمتر از میانگین نرمال و میانگین شاخص های فاصله دو گوشه خارجی چشم، عرض هر چشم، عرض بینی، ارتفاع چانه، عرض دهان، بیشتر از میانگین نرمال بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش سن، شاخص DMFT فرد افزایش می یابد، جهت بهبود این وضعیت در اولویت قرار دادن افراد مسن برای دریافت خدمات دندانپزشکی، توجه بیشتر به بهداشت دهان و دندان این افراد و دادن آگاهی بیشتر در زمینه سلامت دهان و دندان به سرپرستاران این بیماران و قرار دادن وقت ملاقات های منظم و کوتاه برای افراد مسن جهت بهبود شرایط بهداشتی می تواند مفید باشد و همچنین میزان شاخص DMFT در دو جنس مذکر و مؤنث هیچ تفاوتی با همدیگر نداشتند که نشانگر خدمات بهداشتی یکسان به هر دو جنس است و همچنین ابعاد آنتروپومتریک صورتی مردان بزرگتر از زنان است و با افزایش سن در هر دو جنس ارتفاع چانه کم می شود و عمق مندیبل افزایش می یابد