Evaluation of empathy with patients and its related factors in dental students of Birjand University of Medical Sciences in 2019

Abstract

Introduction and aim: Human is a social being and the need for cohesion and social support, understanding, and being understood are vital values to him/her. The relationship between the physician and other health care providers with the patient is a specific example of social-psychological support, and empathy with the patient is also an example of social support. An empathetic physician-patient relationship can be effective in improving the physical, psychological, and social well-being of the patient, reciprocally, that of the physician and Provides a better diagnosis and a more satisfactory treatment outcome. Therefore, our aim in this study was to evaluate empathy with patients and its related factors in dental students of Birjand University of Medical Sciences in year 2019.Methods: In this descriptive-analytical study, our study population consisted of all dentistry students in clinical levels at Birjand University of Medical Sciences in the academic year of 2019. After obtaining informed consent from the students, Jefferson's empathy questionnaire was distributed among the students. Students' demographic information was also asked in the questionnaire. After data collection, SPSS software version 18 was used. Data was analyzed by ANOVA and independent t-test at the significant level of 0.05.Results: In this study, a total of 78 dental students were %42.3 male and %57.7 female. The mean score of empathy was 40±5.57. Mean empathy score was significantly higher in girls than boys (P<0.05). The mean score of empathy was significantly higher in students who were more interested in their field (P<0.05). However, no significant relationship was found between the average score of empathy and the variables of marital status, academic semester, passing communication skills course and the education level of students' parents. (P>0.05).Conclusions: The mean score of empathy was significantly higher in female students and students who were more interested in their field (P<0.05)

مقدمه و هدف: انسان موجودی اجتماعی است و نیاز به پیوستگی و حمایت اجتماعی، درک کردن و درک شدن برایش ارزشی حیاتی دارد. روابط میان پزشک و سایر ارائه کنندگان خدمات پزشکی با بیمار نمونه‌ی ویژه‌ای از حمایت روانی-اجتماعی است و همدلی با بیمار نیز نمونه‌ای از حمایت اجتماعی به شمار می‌رود. رابطه‌ی همدلانه‌ی پزشک-بیمار می‌تواند در بهبود سلامت جسمی، روانی و اجتماعی بیمار و متقابلا پزشک موثر باشد و زمینه‌ی تشخیص بهتر و نتایج درمانی رضایت بخش‌تری را فراهم می‌آورد. بنابراین هدف ما در این مطالعه بررسی میزان همدلی با بیماران و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1398 بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی جامعه مورد مطالعه تمامی دانشجویان مرحله ی بالینی رشته دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال تحصیلی 1398 بود. پس از اخذ رضایت از دانشجویان پرسش‌نامه جفرسون توسط مجری بین دانشجویان توزیع شد همچنین اطلاعات دموگرافیک بیماران نیز در پرسش‌نامه از دانشجویان پرسیده شد. پس از جمع‌آوری داده‌ها وارد نرم‌افزار SPSS نسخه 18 شده و بوسیله آزمون‌های آماری ANOVA و تی مستقل در سطح معناداری0/05≥ P تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مطالعه مجموعا تعداد 78 دانشجوی دندانپزشکی شرکت کردند که 42/3 درصد دانشجویان پسر و 57/7 درصد دانشجویان دختر بودند. میانگین نمره همدلی دانشجویان 5/57 ± 40 بود. میانگین نمره همدلی در دختران بطور معناداری بیشتر از پسران بود (0/05> P). میانگین نمره همدلی در دانشجویانی که علاقه بیشتری به رشته خود داشتند بطور معناداری بیشتر از سایر دانشجوها بود (0/05> P). همچنین میانگین نمره همدلی در دانشجویان بر حسب ترم تحصیلی، گذراندن درس مهارت ارتباطی، سطح تحصیلات والدین و وضعیت تاهل با یکدیگر اختلاف معناداری نداشت (0/05< P). نتیجه‌گیری: بین میانگین نمره همدلی با جنسیت دانشجویان و میزان علاقه دانشجویان به رشته خود ارتباط معناداری مشاهده شد (0/05> P)